ಸ್ವಂತ ಕಾಲಲಿ ನಿಂತ ಶಾಂತ ಬದುಕು

ಮಲೆಗಳಲಿ ತಿರು ತಿರುಗಿ ಮೆದ್ದಿರುವ ಮೇವನ್ನು
ಮೆಲುಕುತಿವೆ ಹಸುಗಳಿವು ಸುಖದಿ ಮಲಗಿ
ಮಲಗಿರುವ ಸುಖಕಿಂತ ಮೆಲುಕುವಾ ರುಚಿಯೇ
ಮಿಗಿಲೆಂದು ಮೆಲುಕುತಿವೆ ಅರೆಗಣ್ಣ ತೆರೆದು

ಹುಲ್ಲು ಹಸಿರನು ಹುಡುಕಿ ಸವೆಸಿದಾ ದಾರಿ
ಕಲ್ಲು ಮುಳ್ಳಲಿ ಪಟ್ಟ ನೋವೆಲ್ಲ ಹಾರಿ
ಫಲಿತ ಸವಿಯೂಟವನು ಸವಿಯುತಿದೆ ಹೋರಿ
ಎಲ್ಲ ಭೂನಿಯಮವೆಂದು ಗೌರವವ ತೋರಿ

ತುರುಜನ್ಮ ನಿರುಕಿಸಲು ಅರಿವಾಗುತಿಹುದು
ಮರೆತಿರುವ ನೆನಪುಗಳು ಮರುಕಳಿಸುತಿಹುದು
ದುರಿತಗಳ ದಾರಿಯಲಿ ಅರಿವನ್ನು ಪಡೆದು
ಮೆರೆಯುತಿರೆ ಆ ದುರಿತ ಖುಷಿ ತರಿಸುತಿಹುದು

ಹರಿದ ಬಟ್ಟೆಯ ಮತ್ತೆ ದಾರದಿಂದಲಿ ಹೊಲಿದು
ಸರಿಪಡಿಸಿ ಕೊಟ್ಟಮ್ಮ ಭೂಮಿಗಾತ್ರ
ಹಸಿವು ಎನ್ನುತ ಅಳಲು ಹಸಿಗೆಣಸ ಕಿತ್ತು
ಬೇಯ್ಸಿ ಕೊಟ್ಟಪ್ಪ ಮುಗಿಲಿನೆತ್ರ

ಜೇನುಹುಟ್ಟನು ಕಿತ್ತು ಮಾಣಿ ನಿನಗೆ ಎಂದ
ನಾಣಿ ತಿಮ್ಮರ ಪ್ರೀತಿ ಹನಿತರಿಸುತಿಹುದು
ತನ್ನ ಹೆಗಲಲಿ ಕುಳಿಸಿ ಕಾನನೆಲ್ಲವ ಸುತ್ತಿ
ಮೀನ ತೋರಿದ ನೆನಪು ಕಣ್ಣೊರೆಸುತಿಹುದು

ಬೇಲಿನಾಲಲಿ ಸುತ್ತಿ ಮುಳ್ಳ ಹಣ್ಣನು ಕಿತ್ತು
ಮೆಲುತಿರುವ ಆ ಕಾಲ ಬೇಕೆನಿಸುತಿಹುದು
ಬುಡ್ಡಿದೀಪದ ಪ್ರಭೆಗೆ ಕಡ್ಡಿಯಾಡಿಸ ಹೋಗಿ
ಮಂಡೆ ಸುಟ್ಟೋಗಿದ್ದು ಮಜ ತರಿಸುತಿಹುದು

ಹಸಿರ ನಡುವಿನ ಮನೆಯ ಕೆಸರಿನಂಗಳದಲ್ಲಿ
ಕೆಸರಾಟವಾಡಿದ್ದು ಖುಷಿಯ ನೆನಪು
ಭತ್ತ ಬಣವೆಯ ಮೇಲೆ ಹತ್ತಿ ಜಾರುವ ಆಟ
ಪಟ್ಟೆಂದು ಹೊಡೆಸಿದ್ದು ಕೆಟ್ಟ ನೆನಪು

ಸ್ವಂತ ಮನೆಯನು ಅಗಲಿ ನೆಂಟರಾ ಮನೆಗಳಲಿ
ನಿಂತು ಶಾಲೆಯ ಕಲಿತೆ ಎಂಥ ಮೆಲುಕು
ಅಂತೂ ಇಂತೂ ಕಲಿತು ಪಂಥ ಗೆದ್ದವನಂತೆ
ಸ್ವಂತ ಕಾಲಲಿ ನಿಂತ ಶಾಂತ ಬದುಕು